Wysłany: 2007-09-04, 15:02 Czy w Wieluniu będzie odprawiana Msza trydencka?
Mam pytanie. Czy w Wieluniu zgodnie z Motu Proprio Summorium Pontificum Benedykta XVI będzie sprawowana Msza św. w klasycznym rycie rzymskim tzw Msza trydencka?
Wysłany: 2007-09-04, 16:05 Re: Czy w Wieluniu będzie odprawiana Msza trydencka?
csm napisał/a:
Mam pytanie. Czy w Wieluniu zgodnie z Motu Proprio Summorium Pontificum Benedykta XVI będzie sprawowana Msza św. w klasycznym rycie rzymskim tzw Msza trydencka?
Zainteresowanych uczestnictwem we Mszy św. w klasycznym rycie rzymskim proszę o kontakt na priva lub poprzez gg. Zapraszam również do zapoznania się z Biuletynem Wieluńskiego Środowiska Wiernych Tradycji Łacińskiej w formacie PDF do pobrania na stronie http://www.csm.sold.pl/Biuletyn.htm
[ Dodano: 2007-09-04, 18:46 ]
edzia i odziu napisał/a:
O kurcze a co to za msza???
MSZA W KLASYCZNYM RYCIE RZYMSKIM (tzw. TRYDENCKA)
Msza święta trydencka (łac. missa), zwana także Mszą Świętą Wszechczasów , mszą przedsoborową lub nadzwyczajną formą rytu rzymskiego to jeden z rytów katolickiej mszy świętej. Wyłonił się on z przemian, które zachodziły w liturgii Eucharystii na przestrzeni starożytności i średniowiecza, sformalizowany zaś został podczas soboru trydenckiego.
Ryt ten został ostatecznie skodyfikowany w Kościele rzymskokatolickim przez papieża św. Piusa V w 1570 roku i obowiązywał powszechnie aż do przeprowadzenia po Soborze Watykańskim II reformy liturgicznej w roku 1965, wtedy wprowadzono tzw. Mszał z 1965. Nie był on w użyciu długo, w 1969 r. wprowadzono Novus Ordo Missae. Od tego czasu stary obrządek sprawowany jest tylko w nielicznych miejscach. Jednak Mszał z 1570 roku nie został nigdy zniesiony lub wręcz zakazany (co podkreślił Benedykt XVI w motu proprio Summorum Pontificum).
Porządkiem tym posługują się m.in. Bractwo św. Piusa X, Instytut Chrystusa Króla, Instytut Dobrego Pasterza oraz Bractwo Świętego Piotra, niektórzy księża diecezjalni i zakonnicy posiadający upoważnienie miejscowego biskupa bądź Komisji Ecclesia Dei a także sedewakantyści. W Polsce ryt trydencki (nieco zmodyfikowany i przy użyciu języka narodowego) obowiązuje również w Kościele Starokatolickim Mariawitów.
Na mocy decyzji Benedykta XVI wyrażonej w motu proprio Summorum Pontificum 7 lipca 2007 każdy kapłan rzymskokatolicki może sprawować prywatną Mszę świętą w rycie przedsoborowym bez wymaganego wcześniej polecenia swojego przełożonego kanonicznego od 14 września 2007 roku. Zezwolenie to nie obejmuje triduum paschalnego, kiedy i tak w starej liturgii nie odprawia się mszy prywatnych. Zgodę na nabożeństwa publiczne wydaje proboszcz lub rektor w kościele nieparafialnym, kiedy zgłosi się do niego stabilna grupa wiernych przywiązanych do tradycyjnej liturgii. Papież zachęcił także biskupów do tworzenia parafii personalnych dla takich wiernych.
Porządek mszy świętej
Przed (zwłaszcza uroczystą) mszą (niedzielna suma) może nastąpić pokropienie wodą święconą, zwane też aspersją - od słów śpiewanej przy tym antyfony "Asperges me Domine hysopo et mundabor, lavabis me et super nivem dealbabor" z wersetem Miserere mei Deus secundum magnam misericordiam tuam (Pokrop mnie Panie hyzopem a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję, werset Zmiłuj się nade mną, Boże, według wielkiego miłosierdzia twego (Psalm 51)). Celebrans ubrany w kapę dokonuje pokropienia zebranych wiernych, dopiero po tym przebiera się w ornat.
Msza rozpoczyna się modlitwami u stopni ołtarza. Kapłan z ministrantami klęczącymi u stopni ołtarza (w tzw. mszy solennej z diakonem i subdiakonem) odmawia fragmenty psalmu 43 oraz spowiedź powszechną (Confiteor) zakończoną odpuszczeniem zebranym grzechów powszednich. Dopiero wtedy kapłan wstępuje po stopniach do ołtarza.
Po odmówieniu modlitwy Aufer a nobis oraz introitu następuje prośba w języku greckim Kyrie eleison (Panie zmiłuj się) śpiewana trzy razy po trzy wezwania (po trzykroć do każdej z trzech Osób Trójcy Przenajświętszej), a następnie hymn Gloria in excelsis Deo (Chwała na wysokości Bogu). Po nim odczytywana lub śpiewana jest Lekcja (czyli wyjątek ze Starego Testamentu, z listów bądź Dziejów Apostolskich lub z Apokalipsy św. Jana), następnie graduał lub Traktus, a po nim fragment Ewangelii.
Po odczytaniu Ewangelii następuje przerwa we Mszy świętej, kapłan zdejmuje manipularz, ubiera biret i wchodzi na ambonę, skąd głosi kazanie. Po skończonym kazaniu powraca do ołtarza i kontynuuje celebrację Mszy świętej. Podczas wyznania wiary (Credo) wszyscy przyklękają w trakcie wypowiadania słów dotyczących wcielenia Chrystusa (Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virginae, et homo factus est).
Po wyznaniu wiary następuje offertorium (ofiarowanie) w trakcie którego kapłan prosi Boga Ojca o przyjęcie ofiary mszy świętej składanej jako wynagrodzenie grzechów (modlitwa Suscipe, Sancte Pater). Następnie kapłan dolewa wody do wina i jeszcze raz prosi Boga o przyjęcie ofiary. W modlitwie Veni Sanctificator następuje prośba do Ducha Świętego o pobłogosławienie ofiary. Kapłan umywa ręce (Lavabo) odmawiając fragmenty psalmu 26, po czym prosi Trójcę Świętą o przyjęcie ofiary.
Następuje wezwanie Sursum corda (w górę serca), a po nim prefacja czyli modlitwa dziękczynna dopasowana do charakteru uroczystości, zakończona przez "Sanctus" (święty) czyli hymn śpiewany Bogu przez wszystkie chóry anielskie.
Po Sanctus rozpoczyna się najistotniejsza część mszy, czyli kanon. Odmawiany jest przyciszonym głosem. Zaczyna się on od trzech wspomnień: całego Kościoła, Przyjaciół i Parafian oraz Wszystkich Świętych. Następnie kapłan prosi Boga o przyjęcie ofiary, po czym następuje konsekracja chleba, czyli sakramentalna przemiana jego substancji w Ciało Chrystusa, w chwili wypowiedzenia przez kapłana słów Hoc est enim Corpus Meum (to jest bowiem Ciało Moje). Konsekracja wina, czyli sakramentalna przemiana jego substancji w Krew Chrystusa następuje wraz ze słowami kapłana Hic est enim calix Sanguinis Mei, novi et aeterni testamenti, mysterium fidei, qui pro vobis et multis effundetur in remissionem peccatorum (To jest bowiem kielich Krwi Mojej, nowego i wiecznego przymierza, tajemnica wiary, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów). Słowa konsekracji wypowiadane są powoli i wyraźnie, ale szeptem.
Po konsekracji chleba i wina następuje każdorazowo przyklęknięcie kapłana, podniesienie postaci konsekrowanej i ponowne przyklęknięcie. Następnie kapłan wspomina mękę Pańską, nawiązuje do ofiar Abla, Abrahama i Melchizedeka oraz prosi Anioła Pańskiego o zaniesienie ofiary na najwyższy ołtarz w niebie. Następują kolejne wspomnienia: dusz w czyśćcu, grzeszników i całego stworzenia. Kanon kończy się tzw. małym podniesieniem i doksologią wychwalającą Trójcę Świętą.
Modlitwa Ojcze nasz odmawiana jest przez samego kapłana, wierni dołączają się dopiero pod koniec, wypowiadając słowa sed libera nos a Malo (ale uwolnij nas od Złego) po czym następują trzy modlitwy poprzedzające Komunię kapłańską. W międzyczasie śpiewane jest Agnus Dei czyli Baranku Boży. Następnie kapłan pokazuje wiernym Ciało Chrystusa mówiąc Ecce Agnus Dei (Oto Baranek Boży) i następuje Komunia wiernych, przyjmowana przy balaskach, wyłącznie w pozycji klęczącej i do ust. Komunia święta w pozycji stojącej lub na rękę nie jest dozwolona, nawet w przypadku Mszy św. polowych.
Msza kończy się słowami Ite, missa est i błogosławieństwem, jednak po nich kapłan odczytuje dodatkowo tzw. Ostatnią Ewangelię. Jest to przeważnie początek Ewangelii wg św. Jana mówiący o wcieleniu Słowa Bożego.
Zmiany w liturgii mszalnej po Soborze Watykańskim II
Po Soborze Watykańskim II zaczęto wprowadzać liczne zmiany w liturgii rzymskiej. Ich efektem było między innymi gruntowne zreformowanie mszału. Nowa liturgia mszy świętej różni się od dotychczasowej między innymi:
Zmianą ustawienia kapłana. Sprawowanie Najświętszej Ofiary versus populum (do ludu) miało być umotywowane taką właśnie pierwotną formą Mszy. Jednak dokładne badania ujawniają, że Msza była sprawowana na wschód. Gdy kościół był inaczej zbudowany, kapłan sprawował Mszę na wschód i lud także kierował się na wschód (mając kapłana za plecami).[1] We mszy trydenckiej kapłan stał przed ołtarzem, zwrócony twarzą - wraz z wiernymi - w kierunku ustawionego centralnie krzyża z wyobrażeniem Ukrzyżowanego, i równocześnie przodem do tabernakulum - z przechowywanymi tam zwykle postaciami konsekrowanymi - umieszczonego w nastawie ołtarzowej.
Mocniejszym zaakcentowaniem pozostałych - poza ołtarzem - miejsc sprawowania liturgii: ambony (jako stołu Słowa Bożego) oraz miejsca przewodniczenia.
Zaakcentowaniem łączności homilii z całą liturgią - jako części Liturgii Eucharystycznej i czasu głoszenia Słowa Bożego. W Mszy trydenckiej kazanie nie jest częścią mszy, na czas kazania kapłan zdejmuje manipularz i kładzie go na ołtarzu, czasem także zdejmuje ornat. Nie jest niezwykłe, że kazanie jest głoszone przed lub po Mszy.
Dopuszczeniem do stosowania w liturgii języków narodowych - w większości obszarów szybko zajęły one miejsce łaciny. Na międzynarodowych zjazdach Msze święte odprawia się nierzadko po angielsku lub w innym języku zrozumiałym dla większości uczestniczących w nich wiernych; chociaż zalecane jest też odmawianie przynajmniej Ojcze Nasz po łacinie.
Wprowadzeniem kilku nowych modlitw eucharystycznych (licząc wersje w różnych językach narodowych jako odrębne, można uznać, że jest ich kilkaset), odmawianych głośno i z większym udziałem wiernych. Dotychczas obowiązywał wyłącznie kanon rzymski, jako starożytny tekst liturgiczny przekazany przez tradycję Kościoła Zachodniego, odmawiany przez celebransa po cichu.
Wprowadzeniem nowych prefacji, a z czasem - dalszym zwiększeniem ich ilości (napisano np. oddzielne prefacje na każdą z niedziel Wielkiego Postu, odwołujące się do tajemnicy dnia i wpisujące w nurt wielkopostnych przygotowań dla katechumenów).
Skróceniem rytów pokutnych (opuszczenie modlitw u stopni ołtarza, wprowadzenie skróconej spowiedzi powszechnej odmawianej wspólnie przez kapłana i wiernych) i wprowadzeniem alternatywnych modlitw zamiast litanii Kyrie eleison.
Usunięciem dawnych modlitw ofiarowania (obecne wzorowane są na żydowskich modlitwach paschalnych).
Opuszczeniem kilkudziesięciu dodatkowych przyklęknięć kapłana, m.in. natychmiast po konsekracji - przed ukazaniem postaci konsekrowanych wiernym.
Wprowadzeniem wspólnego odmawiania (śpiewania) modlitwy Ojcze Nasz, która poprzednio śpiewana była wyłącznie przez celebransa a wierni podejmowali tylko ostatni wers tej modlitwy (Sed libera nos a malo).
Wprowadzeniem dodatkowego czytania ze Starego Testamentu oraz modlitwy powszechnej do wyodrębnionej liturgii Słowa, rezygnacja z ostatniej Ewangelii
Wprowadzaniem zmian w obrzędzie Komunii Świętej:
odnośnie do pozycji przyjmowania: zmiana z klęczącej na stojącą (zamiast klękania przy balaskach, podchodzenie procesyjne do stojącego szafarza)
odnośnie do sposobu przyjmowania: umożliwienie przyjmowania do ręki (komunikowany przyjmuje hostię do ręki i sam wkłada ją sobie do ust, w ten właśnie sposób komunikanty przyjmowali pierwsi chrześcijanie)
odnośnie do szafarza: obok kapłana wprowadza się tzw. nadzwyczajnych świeckich szafarzy Komunii św. zwanych niewłaściwie świeckimi szafarzami Eucharystii.
Dopuszczeniem do sprawowania funkcji liturgicznych (np. czytania lekcji) osób świeckich (co jest też motywowane m.in. zbyt małą liczbą kapłanów w wielu częściach świata, lecz rówinież podkreśleniem kapłańskiej funkcji wiernych w zgormadzeniu liturgicznym).
Wprowadzeniem nowych formularzy mszalnych, m.in. mszy z udziałem dzieci, z własnymi (obecnie trzema) modlitwami eucharystycznymi.
Usunięciem dużej części gestów kapłana i wiernych oraz części powtórzeń które miały charakter symboliczny; uznano je za zbędne dublowanie znaków. Dotyczy to m.in.:
spowiedzi powszechnej (Confiteor) odmawianej w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego raz przez kapłana, drugi raz przez ministrantów w imieniu wiernych, czasem jeszcze po raz trzeci przez wszystkich wiernych przed przyjęciem Komunii,
śpiewu Kyrie powtarzanego trzy razy po trzy razy - w odniesieniu do trzech osób Trójcy Świętej,
odpowiedzi wiernych Domine non sum dignus... na Ecce Agnus Dei kapłana, powtarzanej trzy razy,
znaków krzyża ponawianych wiele razy w czasie całej mszy świętej zarówno przez kapłana jak i wiernych.
zwyczajowego klęczenia przez wiernych podczas całego Kanonu Mszy od śpiewu Sanctus aż do "małego podniesienia"
zredukowano liczbę weznań Dominus vobiscum z ośmiu do trzech.
Jestem aktualnie niedaleko Trydentu, chcialbym zatem wiedziec odnosnie jakiego wydarzenia mialaby odbyc sie ta msza.
Prawdopodobnie pierwsza taka Msza zostanie odprawiona w Wieluniu 14 września b.r. w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. O miejscu i godzinie powiadomię odrębnym wpisem w tym temacie.
Ostatnio zmieniony przez RzymskiKatolik 2007-09-05, 12:11, w całości zmieniany 1 raz
Pomógł: 42 razy Wiek: 58 Dołączył: 04 Mar 2006 Posty: 4309 Piwa: 76/53 Skąd: wieluń
Wysłany: 2007-09-04, 18:02
Spędzając tegoroczny urlop wśród górali beskidzkich, miałem przyjemność uczestniczyć w namiastce takiej właśnie mszy. Dlaczego tak twierdzę? Bo przewodziła jednak teraźniejszość, był też piękny epizod gwary góralskiej (pierwsze czytanie liturgiczne), i były właśnie elementy trydenckie. Pater Noster – Modlitwa Pańska i Agnus Dei - Baranku Boży.
Może nie było tego wiele, ale powiem szczerze, robiło wrażenie. Myślę też, że tak właśnie powinno wyglądać wdrażanie Mszy trydenckiej, do dzisiejszego Kościoła. Tak, czyli stopniowo, modlitwy w języku łacińskim nie da się opanować w ciągu kilku Mszy. A całkowite wprowadzenie tego języka do kościoła, przy powszechnej nieznajomości go, może wprowadzić więcej złego, jak dobrego.
Widzę właśnie na początku, te dwie w/w modlitwy i może jeszcze dodałbym trzecią, Confiteor - Spowiedź powszechna.
Są to, jedne z ważniejszych części Mszy Świętej, a w języku łacińskim nabierają jeszcze większego znaczenia.
Swoją drogą w Wieluniu jest kilka kościołów, dlaczegóż by w jednym z nich nie wprowadzać stopniowo oczywiście, takiej Mszy, Mszy trydenckiej.
_________________ Im dłużej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta.
Ukazał się kolejny, październikowy numer RZYMSKIEGO KATOLIKA Biuletynu Wieluńskiego Środowiska Wiernych Tradycji Łacińskiej. Pełna wersja biuletynu dostępna w formacie PDF pod adresem http://www.csm.sold.pl/rk2.pdf Serdecznie zapraszam do lektury.
W adresie niepotrzebnie byłą kropka na końcu - przez co link nie działał.
Już poprawione
Administrator
_________________ Tylko ktoś całkowicie oddany sprawie może ją krytykować
G.K. Chesterton
Ostatnio zmieniony przez Administrator 2007-10-03, 14:44, w całości zmieniany 2 razy
Pomógł: 2 razy Wiek: 34 Dołączył: 25 Sie 2007 Posty: 525 Skąd: Wieluń
Wysłany: 2007-10-31, 18:29
Msza trydencka według adhortacji Benedykta XVI może odbyć się na specjalne życzenie. W Wieluniu i w okolicach narazie takiej mszy nie odprawiano, ale jeśli ktoś chce może sobie taką msze zażyczyć.
Pomógł: 2 razy Wiek: 34 Dołączył: 25 Sie 2007 Posty: 525 Skąd: Wieluń
Wysłany: 2007-11-03, 20:44
Ma służyć jedności Kościoła. Przed soborem obowiązywała msza trydencka. Po soborze pojawiło się wiele ruchów optujących za odprawianiem Mszy w sposobie przyjetym na soborze w Trydencie. Było wielu przeciwników nowego sposobu. Przykładem biskup Lefebre. Dlatego postanowiono, że msza trydencka również jest ważna i pozwolono na odprawianie w jej rycie.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
