Wysłany: 2014-11-12, 20:39 Nie - przyjęcie mandatu
Najpierw słynne ISTRY okazały się nielegalne teraz do grupy dołącza laserówka ULTRALYTE.
Najlepsze jest to, że Policja ich dalej używa...
Nie musimy przyjmować mandatów, gdy strzelono nas radarem laserowym orzekł Sąd: wskazania niektórych z nich są niewiarygodne. Wyrok poparty opinią rzeczoznawców i badaniami brytyjskimi.
Punkt celowniczy widoczny w wizjerze radaru ULTRALYTE LTI 20-20 nie jest wcale obrazem promienia lasera orzekł Sąd w Zamościu.
Sąd Rejonowy w prawomocnym wyroku orzekł, że urządzenia laserowe (radary laserowe) ULTRALYTE LTI 20-20 są tak samo niewiarygodne jak osławiona ISKRA-1 i na podstawie ich wskazań, nie można ukarać kierowcy mandatem karnym, bowiem pojazd, który Policjant widzi w wizjerze nie jest (nie musi być) tożsamym z pojazdem , którego prędkość została zmierzona przez promień lasera.
Oto orzeczenie:
Sygn. akt II Ka 779/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 stycznia 2014 r.Sąd Okręgowy w Zamościu II Wydział Karny w składzie :Przewodniczący: SSO Lesław Dąbrowski (spr.)Protokolant: st.sekr.sąd. Agnieszka Nowakowskapo rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku i 13 stycznia 2014 rokusprawy A. C.obwinionego z art.92a kwna skutek apelacji, wniesionej przez obwinionegood wyroku Sądu Rejonowego w Biłgorajuz dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt II W 3/13I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obwinionego A. C. od dokonania zarzuconego mu czynu uniewinnia ;II. kosztami postępowania za obie instancje obciąża Skarb Państwa./-/ Na oryginale właściwy podpis.Sygn. akt II Ka 779/13
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2013r., sygn. akt II W 3/13 Sąd Rejonowy w Biłgoraju obwinionego A. C.uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, polegającego na tym, że w dniu 15 października 2012r. o godzinie 19:40, w K. kierując samochodem marki M., o nre rej WY (...) przekroczył dopuszczalną prędkość jazdy na obszarze zabudowanym o 54 km/h – to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 92a kw i za ten czyn na podst. art. 92a kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 500 złotych; zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 150 złotych tytułem „kosztów sądowych”.Apelację od tego wyroku wniósł osobiście obwiniony A. C., który zaskarżył wyrok w całości, zarzucając mu małą wnikliwość w rozpoznaniu sprawy; naruszenie przepisu § 10 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 listopada 2007r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych, poprzez niezapewnienie wymogu identyfikacji jego pojazdu w trakcie kontroli dla użytego do niej urządzenia pomiarowego; nieudokumentowanie przekroczonej przez niego prędkości; brak odnotowania przez kontrolujących funkcjonariuszy czasu dokonania pomiaru oraz odległości namierzania jego pojazdu oraz brak dowodu przeszkolenia funkcjonariuszy do obsługi laserowego miernika prędkości; błędne ustalenie, że przekroczył dopuszczalną prędkość. Wnosił o „uchylenie zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od dokonania zarzuconego mu czynu”.Sąd Okręgowy zważył, co następuje.Apelacja obwinionego oraz jej wniosek są zasadne. Uzupełniony przez Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym materiał dowodowy o opinię biegłego z zakresu technologii pomiaru prędkości pojazdów J. T. potwierdził zarzut dokonania błędnych ustaleń faktycznych odnośnie do rzeczywistego przekroczenia przez obwinionego dopuszczalnej administracyjnie w terenie zabudowanym prędkości. Owo ustalenie należy uznawać za błędne wobec podważenia przez biegłego J. T. poprawności dokonania pomiaru prędkości. Mianowicie, biegły ten podważył przekonanie (a tym samym i oparte na nim ustalenia), zeznających w sprawie w charakterze świadków funkcjonariuszy Policji dokonujących czynności kontrolno pomiarowych w osobach B. K. i A. P. co do tego, że dysponując laserowym miernikiem prędkości ULTRALYTE LTI 20-20 100 LR byli w stanie dokonywać precyzyjnych pomiarów prędkości poszczególnych pojazdów, a to dzięki optycznemu celownikowi umożliwiającemu wybór dowolnego celu na drodze, niezależnie od liczby pojazdów oraz pasów ruchu (zob. fabryczna instrukcja obsługi laserowego miernika prędkości k. 56 – 58). Otóż, jak wynika z rzeczonej opinii, punkt celowniczy widoczny w wizjerze przyrządu ULTRALYTE LTI 20-20 w rzeczywistości nie jest wcale obrazem promienia lasera (które pozostaje w zakresie światła podczerwonego niewidocznego dla ludzkiego oka), lecz symulowanym punktem celowniczym, który jest tworzony w wizjerze przyrządu i może w zasadniczy sposób odbiegać od rzeczywistego miejsca padania wiązki pomiarowej. W szczególności, rozmiar punktu celowniczego nie odzwierciedla rzeczywistego rozmiaru wiązki pomiarowej. Światło laserowe używane przez przyrząd ma duże skupienie, nie mniej jednak wraz z odległością od przyrządu wiązka światła ulega tzw. dywergencji (rozbieżności), która dla tego przyrządu wynosi nie więcej, jak 2,07 miliradiana. Powyższe oznacza, że w odległości 500 metrów od przyrządu wiązka pomiarowa ma średnicę co najmniej jednego metra. Tak więc w zależności od odległości namierzanego pojazdu punkt celowniczy ukazywany w wizjerze może być większy niż rzeczywisty rozmiar wiązki, co określa zależność, że dla celów bliskich jest większy, zaś dla celów dalekich mniejszy.Z § 18 ust.1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 listopada 2007 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych wynika, że przyrząd laserowy powinien być wyposażony w urządzenie celownicze z wizjerem, umożliwiające zachowanie zbieżności osi optycznej celownika (promienia wizjera) z wiązką promieniowania lasera.Ze względu na to, że promieniowanie laserowe jest generowane w oddzielnym względem wizjera układzie optycznym, który znajduje się poniżej celownika, to możliwe jest zapewnienie , że punkt celowniczy nie będzie przesunięty względem pomiarowej wiązki laserowej tylko w poziomie, natomiast nie jest możliwe zapewnienie takiej zbieżności w pionie, co oznacza, że wszystkie cele, które będą bliższe niż odległość punktu zbieżności w rzeczywistości będą przesunięte niżej niż punkt pokazywany przez celownik, zaś cele dalsze będą przesunięte wyżej, a wielkość tego przesunięcia będzie zależała od odległości celu od punktu zbieżności. Zbieżność celownika jest ustalana fabrycznie, to jednak w praktyce może dochodzić do jej przesunięcia. Powyższe może doprowadzić do sytuacji, w której funkcjonariusze Policji obsługując przyrząd mogą nie mieć świadomości co do tego, że w rzeczywistości namierzają inny pojazd niż ten, na który wskazuje punkt celowniczy w wizjerze. W sytuacji zatem przyjęcia ustaleń wskazujących na to, że przed pojazdem obwinionego poruszał się inny pojazd, zaś pomiar był dokonywany na płaskim i prostym odcinku drogi z odległości 500 – 700 m., to pomiar prędkości pojazdu obwinianego A. C. był w praktyce niemożliwy, chyba, że odległość od pojazdu poprzedzającego wynosiłaby co najmniej około 100 metrów (k. 114 – 120). Powyższą opinię Sąd Okręgowy podziela w całości. Jest ona bowiem fachowa, logiczna oraz zgodna z obowiązującą wiedzą. Jak wynika z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku sąd meriti uznał za udowodnione to, że obwiniony jechał pośród innych pojazdów (w kolumnie) (str. 1, 2). W sytuacji dokonania takich ustaleń, niezbędnym warunkiem do skazania obwinionego za zarzucone mu wykroczenie było ustalenie, że poruszał się co najmniej w odległości 100 metrów od poprzedzającego go pojazdu (z jego wyjaśnień wynika, że był to samochód marki A.). Takich ustaleń Sąd Rejonowy jednakże nie poczynił. W obecnym stanie sprawy dokonanie tego rodzaju ustaleń nie jest możliwe, zaś z doświadczenia wiadomym jest –na co zwraca uwagę także biegły J. T., że sytuacja taka w praktyce nie występuje (pojazdy jadące w tzw. kolumnie poruszają się zazwyczaj w odległości od siebie do 50 metrów albo i mniejszej). Uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania nic nowego już nie wniesie. A skoro zatem powyższej wątpliwości nie wolno było przyjmować na niekorzyść obwinionego, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i obwinionego A. C. od dokonania zarzuconego mu wykroczenia uniewinnił. Na marginesie należy tylko zauważyć, że wynik niniejszej sprawy, jak też i jej podobnych podważa zaufanie do wiarygodności czynności pomiarowych służb kontroli ruchu drogowego, które jak to wynika z opinii biegłego z zakresu technologii pomiarowej, ze względu na brak specjalistycznego szkolenia w sposób niezamierzony wprowadzają również w błąd organy wymiaru sprawiedliwości, co do rzetelności dokonywanych przez siebie pomiarów. Należy zatem postulować opracowania miarodajnych procedur pomiarowych dla służb ruchu drogowego, jak też o rzetelne dokumentowanie parametrów przekroczonej prędkości, włącznie z czasem dokonywania pomiaru oraz odległością, z jakiej dokonywano pomiaru. Natomiast sądy podczas rozpoznawania tego rodzaju spraw winny wykazywać się zwiększonym krytycyzmem odnośnie do przedstawianych im przez Policję dowodów.W związku z wydaniem wyroku uniewinniającego Sąd Okręgowy kosztami postępowania za obie instancje obciążył Skarb Państwa. Powyższe rozstrzygnięcie uzasadniają przepisy art. 118 § 2 kpw.Wobec powyższego Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji wyroku.
A zatem, możemy swobodnie odmówić przyjęcia mandatu, wręczanego nam na podstawie wskazań tego laserowego radaru, zwłaszcza, że błędy dotyczące wskazań tego rodzaju urządzeń zostały już w kraju ich producenta stwierdzone wiele lat wcześniej. Czytamy o tym na stronie BELTRONICS w artykule PRAWDA O LASERACH POLICYJNYCH:
Lasery policyjne mogą się mylić!Na wyposażenie polskiej Policji wchodzi właśnie laserowy miernik prędkości UltraLyte LTI 20-20. Okazuje się, że dokonywane przez to urządzenie pomiary potrafią być nieprawdziwe.Telewizja BBC w programie „Inside Out” wyemitowała w styczniu 2007 roku materiał na temat błędów pomiarowych urządzenia LTI 20-20.Treść programu można znaleźć w serwisie YouTube. Czego możemy dowiedzieć się z tego programu?Okazuje się, że niektóre urządzenia służące do pomiaru prędkości wcale nie są tak dokładne, jak próbują twierdzić ich producenci czy dystrybutorzy. Głównym aktorem w programie był laserowy miernik prędkości UltraLyte LTI 20-20
Problem wynika z pośredniej metody pomiaru prędkości, jaka jest stosowana przez urządzenia laserowe. Pośredniej, gdyż w rzeczywistości urządzenia te dokonują pomiaru odległości, a znając odstęp czasowy pomiędzy kolejnymi pomiarami odległości mogą obliczyć prędkość mierzonego obiektu.Z badań dokonanych przez Dr Michaela Clarka, eksperta w dziedzinie pomiarów laserowych i ruchu ulicznego wynika, że urządzenia te potrafią podawać fałszywe pomiary prędkości w związku z kilkoma zjawiskami i sytuacjami:
1. Odbicia od lusterka:Przy pomiarze od tyłu promień lasera może odbić się w lusterku mierzonego pojazdu, następnie od jakiejś przeszkody drogowej (np. znaku drogowego czy tablicy reklamowej), a następnie wrócić do mierzącego lasera. Przy kolejnym pomiarze odległości takie odbicie może nie mieć już miejsca, a „zmierzona” odległość będzie znacznie inna Wniosek: Pomiar pistoletem laserowym od tyłu jest niemiarodajny
2. Efekt „poślizgu”: Ponieważ laser mierzy prędkość za pomocą pomiaru odległości, to „wędrówka” promienia po pojeździe może powodować błędne pomiary. W programie nieruchomy pojazd miał według laser prędkość prawie 6,5km/h. Zmierzona za pomocą LTI 20-20 prędkość nieruchomej ściany wynosiła ponad 90km/h!
Przy pomiarze, w którym promień lasera „prześlizguje” się po boku pojazdu długość samochodu może zostać dodana do pomiaru. Ponieważ pistolet laserowy dokonuje pomiaru w ciągu około 0,3s, to różnica pomiędzy prędkością rzeczywistą a zmierzoną może być różna nawet o 50km/h.
Wniosek: Pomiar pistoletem laserowym pod kątem (z boku lub z mostu czy kładki) jest niemiarodajny.
Błędne działanie LTI 20-20 stwierdził portal Daily Mail
W tych testach okazało się, że:- LTI mierzył prędkość przejeżdżających obok samochodów zamiast samochodu, który miał być mierzony
- Ściana potrafiła „podróżować” z prędkością 70km/h
- Pusta droga z prędkością 53km/h
- A nieruchomy samochód 35km/h
Policja w South Kent wstrzymała używanie wszystkich urządzeń do laserowego pomiaru prędkości
Zobaczmy jeszcze na ten temat artykuł brytyjski w nie byle czym bo BBC (jest arcyciekawy - tłumaczenie googla, wybaczcie, ważna treść):
Mobilne fotoradary są coraz częściej wykorzystywane przez policję do egzekwowania ograniczeń prędkości, ale jak dokładne one są?Patrzymy na tych kamer i zobaczyć, czy ich roszczenia z dokładnością same są dokładne. Niedawny raport RAC pokazuje, że prawie dwie trzecie wszystkich kierowców przyznaje łamanie ograniczenia prędkości na drogach 30 mil na godzinę.Nic dziwnego więc, że ilość przyspieszenie bilety wszyscy jesteśmy coraz to rośnie. Ale okazuje się, że niektóre z urządzeń wykorzystywanych przez policję nie może być tak wiarygodne, jak lubią myśleć.W ciągu ostatniego roku liczba fotoradarów przenośnych ukrytych na motocyklu, furgonetki i samochody policji wzrosły o ponad jedną trzecią.Oznacza to, że nie ma prawie 3500 jednostek prędkości mobilnego w kraju.W 2003-4 przekroczenia prędkości grzywny generowane 112 mln funtów. Tego, 92 milionów funtów został zaorany powrotem do instalacji i obsługi kamery.Dużo tego przychodu jest teraz tworzone przez kamery mobilne. Przewiduje się, że do końca roku będą wiele fotoradarów komórkowego, że są one trwałe kamer drogowych. Ale te telefony nie są tak wiarygodne, jak kamery policja chce myśleć?
Ale Rapid i K15 są legalne ?
Z tym nieprzyjęciem to możesz na Al. Jerozolimskich w Stolycy taki kit wcisnąć,
a u nas auto od auta 2 km i co powiesz że to prędkość zająca co biegł rowem ?
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
